Det
regnar på vindauget,
Stolen
er god, det er ski på tv
Omnen
varmar, det er kaffi i koppen
Dette
er vel livet?
Eg
kjenner det på kroppen,
den
er rastlaus
Det
er vel treningstid?
Men
det regnar, mykje
Det er
no ein må vere sterk, sterk i viljen
Kva kan
eg skulde på? Er kroppen krank, er regnet vått?
Nei,
på med jakka, knyt skoa, få kroppen over dørstokken
Ut i
regnet, kjenn på vinden, kroppen frys lite grann
Bortetter
vegen, framover dalen, nokre tankar sig forbi
Ut
av vegen, opp mot skogen, en kjenner varmen stig
Vegen
er bratt, kjøttmeisa skvatt, ei elv renn forbi
Oppe
på toppen en puste kan, men dette er intervall
På andre
turen en kjenner gleda, kroppen vil, han kan, ham kan
Pulsen
er høg, bakken er bratt, ein kjenner hjartet slå
Nesten
ein snublar, men opp ein tumlar, berre tre gonger til
Det
er siste turen, det pip i luren, meir ,meir luft
Ein
tenkjer på Skåla, det er eit av måla, full innsats her
På
toppen ein pustar, kjenner ein lever, kursar mot heim
Langs
heimveg ein tenkjer, kvar vart det av regnet? Var det der?
Kroppen er trøtt, dusjen er varm, fleire tankar flyg
forbi
Ein
tanke vert til, eg sig ned i stolen,
Northug er i mål
..Dette
ER livet, her og no.
������
SvarSlettKlapp på skuldra frå storesystå
seint oppe du? ; )
Slett