Eg tek det i meg, eg
undrar...kvar vil dette ende hen? Eg står på eit kjøpesenter i
desember, pose på pose med varer er på veg ut dørene,..stressa
småspringande foreldre med eit haleheng av sure ungar på slep...,
småsvette karar som ser visakortet bli raudglødande, sånne som meg
som virrar omkring i ubestemmeleg retning undrande på kva ein skal
finne på i år...
Det er noko med det,
JUL..., ordet har liksom eit sus av forventning over seg, og det trur
eg dei aller fleste av oss har, vi har litt forventning til Juletida.
Men kva er det eigentleg vi forventar, eller vil at desse dagane skal
vera?
Desember har vorte den
store handlemånaden, julegåver er no greit nok, men desse store
butikkjedene har vist bestemt at det meste du har av elektronikk og
slikt i heimen er gammalt og umoderne, og at du er tulling om du
ikkje kjøper det aller siste, og du må i alle fall kjøpe det til
jul må vite.
Heile hausten har ein
gjerne jula som ei gulrot å sjå fram til, for då skal vi kvile
oss, ta livet med ro og bygge opp overskot til å møte ein mørk og
kald januar, men vert det slik? Tja, for nokon kanskje, dei som har
lært seg kunsten.... Dei aller fleste i dagen samfunn startar
allereie tidleg i desember med å bygge opp stress og heise
skulderblada opp under øyra, siste veka før jul greier dei knapt
puste, og når julaftan kjem og ribba kjem på bordet er dei så gåen
at dei mest har lyst å legge seg. Det er vel ikkje slik det skal
vere?
Julefeiringa er sterkt
prega av tradisjonar,og ting skal vere som det alltid har vore, og
aller helst som det var når vi var små,... kven huskar ikkje ein
julaftan formiddag som aldri tok slutt, mandelen i grauten ein aldri
fekk, og klokka som aldri vart fem?
Men når lukta av dampa
fåreribbe endeleg dukka opp på kjøkkenet, og mor dekka langbord i
stova, viste vi middagen straks var klar. No var det vel eigentleg
ikkje maten vi venta på? Vi gjekk alltid rundt juletreet, song etter
song, runde på runde, det tok liksom ikkje slutt, for hadde vi ikkje
gløymt ein song kanskje?
Så var det sjølve
finalen då, eit berg av pakkar i alle former og storleikar,skal tru
om den store der er til meg?
Slike kveldar sovnar ein
med eit smil om munnen, godt fornøgd med alle dei flotte tinga ein
har fått, av både brukelege og ubrukelege ting.
Juledagsmorgon...ein av dei beste morgonane for heile året, vaknar
og lurer på om gåvedrysset kvelden før var berre ein draum, mor
lagar til ekstra god frukost medan ein kikar gjennom sine nye
eigendelar.... Slik var det før, eller i alle fall då eg var
yngre. Kanskje er det noko av dette vi gjerne vil at jula skal vere?
No er det berre nokre få
dagar til Julaftan, så senk skuldrane, du rekk det meste i år også,
ta deg tid til å kjenne på julestemninga, det er ingen krise om
øverste hylla ikkje er vaska, eller om juletreet står litt skeivt
på foten. Det er praten rundt frukostbordet og slekts diskusjonen
under middagen du huskar, det er ingen som tel kake sortar under
juleselskapet, for det er den gode kommentaren og gjensynet med
slekta du tenkjer på i ettertid.
Så folkens, ha ei aldeles
strålande jul, og det du ikkje rakk i år kan du vel alltids rekke
til neste jul...,og for all del, ein trimtur mellom kakeslaga skader
aldeles ikkje!!
GOD JUL!