Reindalseter...

Av ein eller annan grunn har eg ei slags dragning mot denne staden, i hjertet av Tafjordfjella, dette knutepunktet mellom øst og vest.....

Tunet på Reindalseter

Det er som regel stress og styr før ein kjem seg avgarde, men i det ein passerer brua i Tafjorden og tek til venstre oppover dalen, får ein godfølelsen, ein senkar skuldrane, det er liksom ikkje noko som hastar lenger.......

Denne helga var det innflyging av proviant og klargjering til opning som stod på planen, og ved Zakarias var gjengen i full gang med pakking av varer, viktig at rette varene kjem til rette hytta!

Kjem fuglen snart?

Fredagsmorgon er folket tidleg oppe, og veret ser bra ut, litt vindfullt,men skodda er i alle fall ikkje å sjå...så då med kaffi i koppen og god frukost i skrotten er vi klar!  

Medan vi ventar går vi ei ekstra runde, er alle vindu stengt? er alt laust sikra?

 Mange har vore med på dette før og veit kva som må gjerast.Lyden av den velkjente flapringa frå   helikopteret vekker folket,...vi er i gong!

Kva kjem no skal tru?

Akkurat der ja......

Returlast etter endt tjeneste..

Kortaste vegen inn...

Kaffipause mellom slaga!

Trangt på tunet, var det middagslukta dei kjente?

Uten mat og drikke.......

Det gjekk radig unna i år og, og det meste som var bestilt dukka opp og vart stua på sin rette plass, til og med den nye båten fekk ei testrunde på vatnet!

Eg må vel berre seia at det var litt fingje å reise ned i gjen etter kun nokre dagar på setra, då eg dei to foregående åra har hatt denne helga som starten på 4-5 vekers jobb her oppe , men sånn er no det. Eg vil i alle fall ynskje folket lykke til med sesongen!!