Tida går fort, snart er det berre timar i gjen, eg lurer på kvifor eg har rota meg bort i dette....å skulle springe frå Geirangerfjorden og heilt opp på Dalsnibba er og blir galskap. Men midt i galskapen gleder eg meg til utfordringa, sjølv om eg veit at det ligg an vel to seige timar med sjølvpining. Siste treninga er gjort, har tatt det roleg denne veka, det gjeld å samle mest muleg energi og overskudd,....sjåast vi på Dalsnibba kanskje?
Dette er en test!
SvarSlett